پرهیز کامل از غذاهای صنعتی و فرآوری شده و روی آوردن به غذاهای طبیعی راهکار درمانی بسیار موفق در درمان بسیاری از بیماری های جسمی و روحی می باشد. مواد افزودنی و نگهدارنده ها را با این عبارت قید می کنند:
“در مقادیر مجاز“. به یاد داشته باشید وقتی این مقادیر مجاز از صبح تا شب به همراه انواع مواد کارخانه ای وارد بدن می شود در طی روز دوز تجمعی آن قطعاً به مقدار غیر مجاز و بیماری زا می رسد. استفاده از آب و مواد غذایی که بدون هیچ گونه مواد سمی، کودهای شیمیایی، افزودنیها و نگهدارنده ها به دست آمده است کلید طلاییگنجینه سلامت جسمی و نشاط روحی انسان است، اما یک نکته باریک تر از مو اینجاست! غذای ارگانیک یا طبیعی؟ غذای ارگانیک در واقع همان غذای سالم و طبیعی نیست. در تهیه مواد ارگانیک تا حد امکان از روش های شیمیایی و هورمونی معمول در تولید صنعتی استفاده نمی شود و به جای آن از روش ها و موادی که ظاهراً منشاء طبیعی دارند استفاده می شود ولی در پروسه فراوری این مواد نیز دستکاری های آزمایشگاهی صورت می پذیرد که کاملاً مزه و خواص ماده غذایی را کم و غیر طبیعی می کند و چون به تازگی مطالعات روی آن شروع شده است آثار نا مطلوب آن اثبات نشده است، در حالی که غذای طبیعی ، غذایی است که در فرایند تولید آن هیچ گونه مداخله غیر طبیعی و شیمیایی صورت نگیرد.
تولید این محصولات اگر چه طولانی تر و پر هزینه تر به نظر می رسد ولی در برایند کلی که سلامت جامعه را تامین می کند باعث صرفه جویی های کلان در حوزه سلامت خواهد شد.
روش پخت و پز غذا نیز از ارکان مهم تغذیه سالم است. پرهیز از زودپز کردن، سرخ کردن در روغن های صنعتی ، ماکروویو ضروری است و استفاده از روش های پخت آرام و به اصطلاح آشپزی ایرانی «بار گذاشتن» بهترین روش در حفظ سلامت غذا می باشد.
مضرات ظروف تفلونی، پلاستیکی و آلومینیومی امروزه به روشنی به اثبات رسیده است. پخت و پز در ظروف برنجی، مسی، سنگی و چدنی نه تنها هیچ ترکیب و یون مضری وارد غذا نمی کند، بلکه ریز مغذی هایی مثل آهن، مس، روی را به ارزش غذایی آن می افزاید و ما را از مکمل های غذایی مولکولی غذایی بی نیاز می کند.